Naar de bridgeclub

Een verhaal dat is gebaseerd op mijn eigen ervaringen, maar ook op gesprekken met veel beginnende bridgers.
Ik heb jaren cursus gegeven en veel dingen daarbij meegemaakt.
Toch vind ik nog steeds, dat de beginnende bridger, goed moet worden begeleid.


De bridgecursus is afgerond en u gaat naar een bridgeclub.
Waarschijnlijk voelt het alsof u daar voor de leeuwen wordt gegooid.
Als dat zo is, dan zult u zich herkennen in dit verhaal.

U heeft bridgen geleerd. En nu?

De bridgecursus is afgerond en u gaat naar een bridgeclub. Waarschijnlijk voelt het alsof u daar voor de leeuwen wordt gegooid. Als dat zo is, dan zult u zich herkennen in dit verhaal. Een verhaal dat is gebaseerd op mijn eigen ervaringen, maar ook op gesprekken met veel beginnende bridgers.

DE EERSTE CLUBAVOND

Hoe gaat het bij de eerste clubavond? Je wordt ontvangen door de voorzitter, die je op je gemak probeert te stellen.
De wedstrijdleider komt naar je toe en brengt je naar je tafel. Er wordt uitleg gegeven over het verloop van de avond.
“Het zal vast lukken,” zegt de wedstrijdleider. En ja, alles is duidelijk, maar de rest van de avond moet je het helemaal zelf doen.
De voorzitter informeert alle spelers over de aanwezigheid van de nieuwe leden. Je hoeft nog net niet op te staan, maar iedereen kijkt.
De eerste tegenstanders stellen zich vriendelijk voor. En dan slaat een lichte paniek toe. Je wilt vooral geen fouten maken, rustig blijven, niet laten merken dat je onzeker bent… De kaarten worden geschud en gedeeld.
Je neemt je kaarten op en je denkt meteen: minder dan 12 punten. Help!
Minder dan 12 punten! Je denkt: “Als ik maar kan passen, dan kan er niets gebeuren.” Maar toch, zelfs na drie keer tellen heb je nog steeds 15 punten. Hoe was het ook weer? Hoe moet je openen? Je hoofd is helemaal leeg. Alles is vergeten!

ADVIEZEN

De tegenstander zegt vriendelijk dat je gerust op het kaartje mag kijken. Je bent per slot van rekening nog een beginner.
Intussen heeft de tegenpartij al zoveel ‘ongeoorloofde’ informatie gekregen dat je zonder enige twijfel een nul zult halen.
Zelfs als je nu alles goed zou bieden en spelen. Iedereen is vriendelijk en je krijgt gevraagd en ongevraagd advies.
Maar je kunt je niet meer concentreren. Je vraagt je af wat je hier in ’s hemelsnaam komt doen!

Na afloop komt de voorzitter vragen hoe het beviel. En dan moet hij de uitslag gaan voorlezen.
Hij hoopt ons de volgende toch weer te zien…
Jouw naam wordt als eerste genoemd en ik weet niet meer wat dat betekent.
Iedereen voelt met je mee, maar niemand weet hoe je je voelt.

VAKJARGON

Heel speciaal is ook het vakjargon tijdens zo’n eerste bijeenkomst:
“Mooie Cross-Ruff, Jaap!” Waar hebben ze het over? Jaap heeft alleen maar over en weer getroefd.
“Je zijdelings signaal kwam goed over.” Hoezo zijdelings over?
De spelers zitten toch ook gewoon tegenover elkaar.

NACHTMERRIE

De avond is ten einde. Je moet echt bijkomen van je zenuwachtige start en het feit dat je als laatste bent geëindigd.
Eenmaal in bed spoken de Azen, Heren en Boeren nog door je hoofd en in een nachtmerrie beleef je de avond weer van begin tot eind. Als je ’s ochtends wakker wordt, ben je bijna 12 uur met bridge bezig geweest. Je bent doodmoe.

Maar wees gerust. Twee maanden later is het afgelopen met de nachtmerries over bridge.
Je keert terug naar normale dromen en normale nachtrust.
Vraag het maar aan de duizenden bridgers die je voor zijn gegaan.
De essentie van hun verhaal is altijd hetzelfde.
Bij de overgang van bridgecursus naar bridgeclub word je onwillekeurig voor de leeuwen gegooid.

IK HEB BRIDGEN GELEERD. EN NU?

En nu? Nu is er Bridge Office met steun en training voor beginnende bridgespelers.
Geen moeilijke overgang meer van bridgecursus naar bridgeclub, maar een goede voorbereiding dankzij Bridge Office.

Thijs Op het Roodt